Prolog.

- Zawsze będziemy przyjaciółkami ! Nigdy się  nie rozstaniemy. Nigdy ! Prze nigdy ! Obiecujesz wierność do końca naszych dni ?

- Obiecuję !

- Dobrze ! Dobrze ! Czy mogę zrobić wam już to zdjęcie ?

- Taak ! - 10-letnie dziewczynki krzyknęły równocześnie.

*cyk* zdjęcie Emilii i Klaudii zostało umieszczone w albumie na pierwszej stronie.

*4 lata później*

-Klaudio kocham cię. Nigdy cię nie zapomnę. We wakacje na pewno przylecę do Polski. Obiecuje ! Codziennie będę dzwoniła i jak wyląduje również zadzwonię. Kocham cię – Emilia zaczęła płakać i mocno przytuliła przyjaciółkę.

- Mój tata ma nadal nasz album z dzieciństwa. Kiedyś sobie go wspólnie oglądniemy, a teraz leć. Tam na pewno spotkasz wspaniałych znajomych. – mówiłam prawie płacząc.

- Nie takich jak ty. Pa. – koleżanka wzięła walizkę do ręki i odjechała ze łzami w oczach. Patrzyła na nią i machała. Rozstanie było bolesne ponieważ te dwie dziewczyny znały się od lat.